به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «نعیم جابریانی»، در دهم اردیبهشت سال ۱۳۳۹ در شهر علی غربی میسان عراق دیده به جهان گشوده پدرش اهتمام زیادی برای تربیت فرزندش داشت این شهید با شروع جنگ تحمیلی به جبهه شوش عزیمت کرد، در ۲۶ آذرماه به درجه رفیع شهادت نائل شد پیکر مطهر وی بعد از سه شبانه‌روز به پشت‌جبهه انتقال دادند و طبق وصیت او پیکرش را در شیخان قم دفن کردند.

وصیت‌نامه شهید «نعیم جابریانی»: 

شهادت آرزویش بود

دوست داشتم خلبان و یا کشاورز شوم و یا این که فرزندانی پسر داشته باشم و همگی را به نام امام خمینی بنامم و یا این که مجاهدی باشم که تمام طول عمر خود را به جهاد در سرزمین فلسطین، لبنان اریتره، فیلیپین عربستان و بحرین صرف کنم و بعد از جهاد در سرزمین کربلا در عراق سرزمین دوست‌داشتنی و پاک و مقدس به شهادت نائل شوم درحالی‌که جسدم پاره‌پاره و سر و دست‌هایم از بدن جدا و سینه‌ام با تیر سوراخ‌سوراخ به دست شرورترین، ملعون‌ترین، مفسدترین دشمنان خدا و هرگز دوست ندارم جسدم سالم در قبر داخل شود؛ زیرا جسد مولایم اباعبدالله و برادرانش و اهل‌بیتش و اصحابش پاره‌پاره بود، این آرزویم بود.

دوست دارم با بدن خونین خدا را ملاقات کنم

و اما وصیتم این است که بعد از شهادتم مرا در کربلا و اگر ممکن نشد جسدم را در شهر مقدس قم به خاک بسپارید و بر سنگ قبرم این جمله را بنویسید: «غریب مظلوم، محزون، شهید ابو محروم نعیم کریم الجابر ابن عبدالله الأنصاری»

اگر به شهادت رسیدم همانند شهادت آزادگان شجاع و مؤمنان صابر و مخلص مرا غسل ندهید و بدن خونینم را همانند آقایم سیدالشهدا (ع) به خاک بسپارید؛ زیرا دوست دارم با بدن خونین خدا را ملاقات کنم؛ شاید که مورد عفو و بخشش الهی قرار گیرم و مرا در زمره مؤمنین محسنین و صادقین قرار دهد.

علاقه شهید به اهل‌بیت (ع)

امید دارم که همراه شهدا و سعداء وارد بهشت فردوس شده و همنشین امام حسین (ع) و ابوالفضل‌العباس و علی‌اکبر و قاسم و مسلم بن عقیل شوم و بر سنگ قبرم بنویسید: «فزت و رب الکعبه». السلام علی الحسین و علی الارواح التی حلت بفنائک السلام علی ابیه علی بن ابی‌طالب السلام علی سیدی الحسین، اللهمَّ صلّ و سلّم و بارک علی‌محمد و آل محمد و علی أصحابه المیامین.

قبل از این که مرا به خاک بسپارید دعای کمیل و از قرآن سوره‌های محمد (ص)، یاسین، اعلی، نوح و مریم و همچنین دعای روز دوشنبه و سه‌شنبه برایم بخوانید و هنگامی که به رویم خاک می‌ریزید به یاد مصائب امام حسین (ع) فریاد بزنید یا حسین یا علی‌اکبر الله‌اکبر! و اگر ممکن است مادرم را بر جسدم بیاورید و اگر نتوانستید ناراحت نشوید و از طرف من معذورید و موفقیت و خیر و پیروزی شما عزیزان را از خداوند خواستارم.

خداوند شما را از شر دشمنان و بدسیرتان حفظ کند دوست دارم که هر روز جمعه یک شمع بر مزارم روشن کنید و یک یا هفت شاخه گل بگذارید. در آخر خواهشمندم که هنگام فوت مادر و یا شهادتش او را پهلویم خاک کنید.

و الله مع الصابرین

انتهای خبر/